Aktualnie ;-) ulubione czarno-białe poduchy i mogę zasiadać do lektury Waszych blogów ;-)
(o ile któryś z moich nicponi uprzednio nie rozwali swojego futra na rzeczonym fotelu ;-) )

Moje 'domowe biuro' ;-) to fragment naszego pokoju dziennego. Ale marzy mi się pokój tylko dla mnie - z wygodną leżanko-szelzongiem do czytania, koniecznie z górą poduszek.

 pinterest.com

pinterest.com

Do tego bezwzględnie odpowiednia ilość pólek na książki i magazyny.

  pinterest.com

Byłabym zapomniała o najważniejszym - biurko. I fotel oczywiście, hmm czy może krzesło... ach się rozmarzyłam ;-)

Udanej środy! :-)

Pastele opanowują polskie wnętrza.
Mięta. Róże.
Delikatne błękity i żółcienie. Nawet szary jakiś taki niewyraźny.
Pastelowy wirus szerzy się w blogosferze. Niepostrzeżenie przejmuje kolejne domostwa!
Owe zjawisko zaczyna niebezpiecznie przybiera na sile. 
Różowo-miętowa fala zalewa witryny sklepowe.
Czy aby nie mamy pierwszych symptomów globalnej epidemii? ;-)

Ale MyInteriorCats nie daje się porwać różowej rewolucji ;-) Dzielnie stawia opór mięcie ;-)

Tak, my proszę Państwa, robimy się na biało ;-)


Wraz ze zbliżającą się wiosną (a może już ją mamy, hm? ) czyszczę wnętrza z koloru. Pozbywam się resztek ceramiki będącej w innym kolorze niż jedynie słuszna biel. Opróżniam szafy z kolorowych poduszek i pledów.


Biel, srebro i szarości z odrobiną czerni - to są moje kolory nadchodzącego sezonu :-)


A Wy, dajcie się porwać pastelowej fali ?;-)

pinterest.com

Paryski szyk.
Lubię. Bardzo. Ale ten w nowoczesnym wydaniu. We wnętrzach.
Jak dla mnie Francuzi jak nikt inny potrafią zadać szyku urządzając swe lokum. Może to kwestia ich wrodzonego wyczucia stylu ;-) Może bogactwa ichniejszej architektury. A może kombinacja jednego z drugim ;-)
Mieszkania w starych przepięknych paryskich kamienicach stanowią idealną bazę startową. Jest w nich wszystko czego oczekuję od idealnego wnętrza. Jest przestrzeń. Odpowiednia wysokość pomieszczeń. Duże drewniane okna. Przepiękne drewniane parkiety i drewniana stolarka wewnętrzna. Jak do tego dołożymy wysokie, koniecznie białe, listwy podłogowe. Panele ścienne czy gipsowe dekory, listwy, rozety - jestem w siódmym niebie ;-)

pinterest.com

I kominek niemal w każdym pomieszczeniu! Czy francuscy architekci nie byli pod tym względem genialni ?;-) To nic, że obecnie w większości przypadków pełnią tylko funkcje dekoracyjne - chwała Francuzom, że się ich nie pozbyli, że ich nie zamurowali, nie przykryli kolejnymi warstwami tynku.
Nawet fakt, że pomieszczenia są w amfiladzie nie jest problemem. Nikt na siłę nie tworzy kolejnego kichowatego przedpokoju. Nikt nie dzieli pomieszczeń na mniejsze. Ba, amfilada nierzadko staje się dodatkowym atutem.

pinterest.com

Do tego lustra. Koniecznie w pięknej oprawie. Nawet w złotych ozdobnych, nieco barokowych ramach nie przytłaczają otoczenia. Bo zestawione z prostymi w formie, nowoczesnymi meblami. Bo przyprawione nwoczesną sztuką, grafiką czy fotografią w prostych ramach.

pinterest.com

Szlachetne tkaniny. Często len. Jednobarwne. I dizajnerskie lampy. Ale też oryginalne XIX-wieczne kryształowe żyrandole.

pinterest.com

Nie ma kiczu. Przerostu formy nad treścią. Sztuczności. Czy poczucia przytłoczenia. Nowe naturalnie łączy się ze starym. Jakby od zawsze stanowiło duet :-) Do tego w najlepszym, bardzo wysmakowanym wydaniu.

pinterest.com

pinterest.com

Miłego dnia! :-)

Tak ten dzień należał zdecydowanie do nich ;-)
Było dużo przytulasów. Dużo głasków i drapania za uszkiem.
Masa przysmaków - chyba nie pójdzie im w boczki, prawda? ;-) A jeśli nawet to tym lepiej - więcej powierzchni do miziania :-D

Nie mogło ich zabraknąć i tutaj. Fakt, trochę rzutem na taśmę ;-)
Ale, halo, najpierw obowiązkowe popracowe przytulasy i uzupełnienie miseczek. A później... ponownie przytulasy ;-) Ach te moje cukiereczki ;-)


Wszystkim futrom i ich Dużym najlepszego! :-)

Dzisiejszy dzień postanowiliśmy z chłopakami rozpocząć śniadaniem podanym do łóżka ;-)

A jako, że dzisiaj mamy dzień serduszkowy, jak zwykła mówić moja mama ;-) to nie mogło zabraknąć odpowiedniej oprawy ;-)


Nie wiem jak Wy, ale ja z utęsknieniem wyczekuje letnich dni a wraz z nimi nadejścia sezonu na truskawki, które są dla mnie kwintesencją polskiego lata :-) Te, które obecnie są dostępne w sklepach truskawki przypominają niestety tylko z wyglądu.

Jak dobrze, że w mojej zamrażarce leżakują sobie te z ostatniego lata ;-)


Udanego walentynkowania ;-)

Ufff udało się! :-)
W piątek pochwyciłam wałek w dłoń i tak oto typowe blokowe drzwi, nieco sfatygowane i w paskudnym kolorze, przeszły mały lifting ;-)

Na przemianę czekały naprawdę długo. Głównie za sprawą mojego braku doświadczenia w pędzlowaniu ;-) innych powierzchni niż gładzie gipsowe czy drewno. Wątpliwości było co nie miara. Bądź co bądź to drzwi wejściowe. Jakbym sknociła robotę czekałby mnie niemały wydatek ;-) Co prawda w zanadrzu miałam plan B w postaci naklejki drzwiowej, ale na szczęście nie muszę wprowadzać go w życie.

Do piątku nie miałam do czynienia z farbą tablicową - niemniej po dokładnym zapoznaniu się z tematem, sprawa wydawała się być przysłowiową bułką z masłem. Czego to ludzie nie ubrali w tablicówkę - z powodzeniem rzecz jasna. Ja dodatkowo miałam plan potraktowania drzwi farbą magnetyczną co by mieć 2 w 1. W tym kierunku poczyniłam nawet odpowiednie zakupy, ale jak to ze mną bywa nie doszacowałam, czy może raczej przeszacowałam czas potrzebny na całą akcję i summa summarum w ruch poszła sama farba tablicowa.

Słowo się rzekło i w piątkowy poranek zakasałam rękawy i ruszyłam z odpowiednim osprzętem na drzwi ;-) Było szpachlowanie dziur - niestety poprzedni właściciele sprawili sobie wątpliwej urody ogranicznik do drzwi (taki jaki stosowany się np. na klatkach schodowych :-| ) na domiar złego niewłaściwie zamontowany czego efektem było powstanie niezbyt efektownych dekoracji w postaci kilku paskudnych dziur. Później w ruch poszedł papier ścierny co by zmatowić nieco powierzchnię. Kolejnym etapem było wymontowanie wystających elementów takich jak klamka czy wizjer. Oj cóż to byłą za nierówna walka. O ile z wizjerem poszło mi gładko - pięknie udało się go wykręcić, to z klamką było nieco gorzej - śrub żadnych, przynajmniej na pierwszy rzut oka. Podważyć też nie było gdzie. Ale od czego jest wujek Google ;-) Kilka filmików instruktażowych traktujących o wymianie klamek, aż w końcu trafiłam na ten właściwy. Klucz motylkowy! Bingo! Jak dobrze, że miewam naturę chomika i nie wyrzucam tych sprytnych kluczy montażowych z IKEA ;-) Było jak znalazł ;-) Teraz tylko zostało oklejenie taśmą malarską newralgicznych elementów i mogłam w końcu otworzyć puszkę tablicowego Fluggera. Puszka 0,38l spokojnie wystarczy na 2-krotne pomalowanie drzwi. Przy pierwszej warstwie było nieco problemów bo mimo przeszlifowania powierzchni wałek 'ślizgał' mi się po drzwiach, a farba nie bardzo chciała przywierać. Jako że malowałam od dołu ku górze (choć wiem, że powinno robić się odwrotnie ;-)) to gdy skończyłam od razu zaczęłam malować raz jeszcze bo dół był suchy. Tym razem było dużo lepiej - po pomalowaniu rudy kolor drzwi prawie nie przebijał spod farby. Grzecznie odczekałam 3 godziny po czym ponownie ruszyłam z wałkiem na drzwi :-) Gdybym miała więcej czasu położyłabym jeszcze jedną warstwę (to co zostało w puszcze spokojnie by wystarczyło), ale nie jest źle :-) Drzwi wyglądają jak najprawdziwsza tablica :-) Za 2-3 dni, jak farba się utrwali, nie omieszkam potraktować ich kredą ;-)


Jak widać ekipę miałam pierwsza klasa ;-) Pierwotnie chłopaki dostali eksmisję do łazienki. Ale, że niezłą awanturę mi urządzili - skapitulowałam i malowaliśmy w trójkę ;-)

Nieco się obawiałam czarnej plamy na ścianie ;-) tym bardziej, że po metamorfozie jaką zafundowała swoim drzwiom (nota bene identycznym jak moje) Marta z LostInTime, byłam pełna wątpliwości czy aby na pewno czerń do dobry wybór. Z perspektywy czasu sądzę jednak, że dobry :-) Efekt końcowy mnie ukontentował. Co więcej myślę że, złote okucia drzwi zyskały na tle czarnych drzwi :-)


***


Dobrej nocy! :-)

No i stało się :-)
Po tygodniach (no dobra miesiącach;-) ) szukania nastała ta oto chwila...

MAM NOWĄ LAMPĘ W KUCHNI ! :-)

I wiecie co? Podoba mi się ;-)
Choć po prawdzie idealnie nadałaby się do jadalni.... tylko, że ja nie mam jadalni ;-)

Niemniej spełnia wszystkie 'startowe' kryteria. Jest srebrna  Błyszcząca. W pięknym kształcie. I zakupiona w przyzwoitej cenie.


Zakupy poczyniłam u Dagi (tak znowu ;-) hihi) Asortyment jej sklepu trafia w moje gusta jak żaden inny, a to się zaczyna robić niebezpieczne (dla mojego portfela;-))

W weekend odbyło się 'wielkie wieszanie' lampy. Nie obyło się bez małżowej pomocy. Wiertka za sprawą męskich dłoni poszła w ruch przykrywając tym samym warstewką białego pyłu całe 47m2 naszego skromnego M (no tak mogłam przynajmniej zamknąć drzwi do łazienki i sypialni...). A mnie sprawiając wątpliwą przyjemność ganiania ze ścierą w jednej a odkurzaczem drugiej dłoni przez resztę słonecznego niedzielnego popołudnia.... Nim jednak to nastąpiło..... miało miejsce wrogie przejęcie 'obiektu' ;-)


Były negocjacje, próba przekupstwa. W końcu mała awantura i nieco większy foch ;-)
Ale lampa w końcu spełnia swoje pierwotne przeznaczenie ;-)


;-)))