www.hautechocolate.ca

No to mamy ostatni dzień roku 2013 ;-)

Przed nami noc sylwestrowa, toteż życzę Wam szampańskiej zabawy do białego rana :-)
A w nadchodzącym roku samych pogodnych chwil. Spełnienia marzeń. Oraz wytrwania w noworocznych postanowieniach i planach :-)

www.hautechocolate.ca

Do napisania.... w przyszłym roku! :-)

Tak, to już czas... na świąteczne życzenia! :-)

Bardzo dziękuję Wam za życzonka spod ostatniego posta :-) Teraz kolej na mnie :-)


Życzę Wam wszystkim, i każdemu (chyba raczej każdej bo jak na razie żaden osobnik płci męskiej się nie ujawnił ;-) ) z osobna zdrowych, pogodnych, ciepłych (nie, nie, nie chodzi mi o temperaturę na zewnątrz, choć ta zapowiada się iście wiosenna :-| Kto ukradł śnieg??!!) Świąt. Aby te najbliższe dni upłynęły Wam w pełnej miłości i wzajemnego rozumienia rodzinnej atmosferze :-) Aby Mikołaj był dla Was łaskawy ;-) Abyście nie patrzyły na wagę i broń boże na ilość pochłanianych kalorii :-)

No to 'widzimy' się po świętach :-)

Już jest :-)
W piątek wyprawiłam się ze swym małżem po świąteczne drzewko. Miało być z tych mini - w tym celu zakupiłam wcześniej ratanowy kosz w Dagowym shopie, co by wstawić choinkę wraz z doniczką. No ale nie wyszło ;-) I zamiast kosza drzewko dostało lniane wdzianko opasane czarną wstążka, ale tym samym idealnie pasuje do świątecznego stroika, który wisi nieopodal niego na ścianie :-)


Co prawda nie ma lampek - mój Zigulec to kochany gryzoń uwielbiający wszelakiej maści kabelki druciki sznureczki, ale i tak drzewko mi się podoba. Jest foremne, gęste i przepięknie pachnie :-)


No i nieco szersza perspektywa - a na niej mój nowy dywan i... Tito, który podobnie jak ja bardzo lubi dreptać, wylegiwać się na srebrzystym pluszaku :-)


Prezenty prawie wszystkie zapakowane :-) Ciasteczka upieczone:-)
Jeszcze muszę ogarnąć mieszkanko - dobrze, że to tylko niespełna 50m2 ;-) Są szanse, że zdążę ze wszystkim na czas hehe

Z życzeniami wstrzymam się do jutra - jutro ostatni przedświąteczny post :-) Zatem do jutra! :-)

W końcu udało mi się popełnić wieniec świąteczny :-)
Styropianowy podkład + duuużo lnianych kwadracików + masa szpilek + bobmki na druciku w odcieniach srebra + organzowa wstażka = 100% handmade by My Cats & Interior Ideas :-)

Co więcej twardo trzymam się postanowienia, że święta w tym roku będą biało-srebrne z kroplą czerni :-) Jak dotąd udało mi się unikać czerwieni - choć muszę przyznać, że nie jest łatwo :-)  Ale z efektu jestem bardzo zadowolona.


Liczę że w weekend, między jednym a drugim pieczeniem ;-) uda mi się zmontować kolejny wieniec ale tym razem z samych srebrnych bombek. No i oczywiście muszę zapolować na drzewko świąteczne :-)


Wszystkie hiacynty zaczęły pięknie kwitnąć - oby wytrzymały do świąt:-)

Ach i dzisiaj pan kurier przytargał mój nowy dywan do salonu. Juuuuupi :-) Jest piękny. Srebrzysty. I co chwila po nim drepczę :-P

Hiacynty jeszcze do nie tak dawna kojarzyły mi się głownie z wiosną i okresem około-wielkanocnym. Dopóki na dobre nie wsiąknęłam w blogowo-wnętrzarski świat ;-)

Co tu dużo pisać - urzekły mnie skandynawskie (ale nie tylko) stylizacje bożonarodzeniowe wykorzystujące hiacynty (która nota bene bardzo lubię i które jako jedne z nielicznych nie cieszą się zbytnim zainteresowaniem moich kociastych - ciekawe dlaczego, hm ?;-)) oraz amarylisem w roli głównej. I tak oto kolejny już rok z rzędu w okolicach grudnia  napadam na Szweda i kupuję niemal hurtową ilość sadzonek :-P (no dobra w tym roku to było tylko 5 doniczek z 3 hiacyntami każda hihi). Zapach, kiedy kwitną, mają nieco intensywny, ale wtedy rotacyjnie lądują w łazience - idealny odświeżacz powietrza kiedy z wc korzysta trzech chłopa hihi ;-)

I tak od tygodnia  w mojej hacjendzie królują hiacynty w jedynym słusznym kolorze - białym oczywiście. No dobrze, póki co to w zielonym ;-) Otulone mchową kołderką. Upstrzone srebrnymi bombkami i niewielką ilością orzechów.


W końcu swoje 5 minut dostało srebrne pudełko - chyba na stałe zostanie już... doniczką ;-) W takiej osłonie podoba mi się najbardziej.




W kuchni - też hiacynty :-P


Stoją jeszcze w kilku innych miejscach :-) ale z lodówki jeszcze nie wyskakują (póki co hihihi).

Swoją drogą dzisiaj było 13 w piątek - poza tym, że rano wsiadłam nie do tego tramwaju co trzeba (choć święcie przekonana byłam, że jadę 26ką, która nieoczekiwanie okazała się być 4ką;-)  i zorientowałam się dopiero jak dotarłam do centrum zamiast na Wolę, to piąteczek minął mi zupełnie spokojnie :-P

Dobrej nocy! :-)

Tak, tak - szklane cudeńka produkcji Agnieszki z Agnetha.home mam i ja :-)

Zamówienie złożyłam jeszcze w listopadzie i z wielkim utęsknieniem wyczekiwałam wizyty pana kuriera z Agnieszkowymi skarbami. Spod zdolnych łapek Agnieszki wychodzą niesamowite przedmioty. Zresztą wie to chyba każdy to miał okazję zajrzeć na Jej bloga czy oglądać przepiękne katalogi z Jej wytworami.

Miałam naprawdę ogromy problem z wyborem - najchętniej przygarnęłabym WSZYTKO hihi :-)
Ale od czegoś trzeba było zacząć. Wybór padł na lampion Katedral - to była niekwestionowana miłość od pierwszego wejrzenia ;-) Ale żeby nie było tak prosto to zamarzyłam sobie, że chcę go w złocie i ze szklanym dnem - i Aga oczywiście wyczarowała takowy dla mnie. Piękny jest, prawda? :-)
Do kompletu zamówiłam, mogę chyba rzec, że już kultowe pudełko S.Box w średnim rozmiarze. Również w złocie. I na toczonych nóżkach. Miodzio :-)


Jestem zachwycona Agnieszkowym wyrobem :-) A jakby tego było mało to wszystko było ładnie zapakowane. Bardzo lubię jak piękne opakowanie skrywa jeszcze piękniejszą zawartość :-) Takie przesyłki mogłabym otrzymywać codziennie :-) Radość ich rozpakowywania - bezcenna :-)


Docelowym miejscem tych szklanych piękności będzie sypialnia. Ale dzisiaj pogoda jest wyjątkowo niełaskawa - ciemnica niesamowita. Nic to, zapewne jeszcze nie raz uraczę Was zdjęciami moich złotek ;-)


Agnieszko, dziękuję :-)


P.S Niech ktoś odda słońce!!! ;-)

To do kolejnego ...posta :-)

A więc dzisiaj pierniczki :-)

Nie wiem jak Wy, ale ja lubię je najbardziej z aromatycznym grzanym winem :-) Koniecznie z goździkami i szczyptą cynamonu.

Przepisów na pierniczki jest naprawdę duuuużo. Ja tym razem skorzystałam z przepisu na "szybkie" pierniczki z MoichWypieków. Są przyjemnie korzenne. Lekko kruche. Gotowe do zjedzenia zaraz po wyjęciu z piekarnika :-)

• 300 g mąki pszennej
• 100 g mąki żytniej pełnoziarnistej
• 2 duże jajka
• 13 dag cukru pudru
• 10 dag masła, roztopionego
• 10 dag miodu
• 1 łyżka przyprawy do piernika
• 1 łyżka kakao
• 1 łyżeczka sody oczyszczonej

Już miałam zbierać klamoty z pierniczkowej sesji kiedy w kadr wpakował mi się Zigi. No jak to tak? Zdjęcia bez niego?! Tak nie może być! 
I tak oto proszę Państwa Zig zachęca do skosztowania ciasteczek :-)


I jak? Reklama wystarczająco zachęcająca? :-)

Lubicie pierniczki? 
Ja jednak najbardziej lubię piernik wg przepisu mojej mamy, najlepiej przekładany bitą śmietaną - jest po prostu obłędny :-) Hmm no to mam chyba plan na jutrzejszy dzień ;-)

pinterest.com

Postanowiłam, że w tym roku chcę mieć choinkę (dziwne prawda, choinka na święta, niepojęte hihi). Żywą. Pachnącą lasem. Ubraną w srebro z odrobiną bieli. Ubraną w piękne szklane bombki ;-)

Do kiedy mieszkają z nami 2 futra ograniczałam się do niewielkich dekoracji mieszkania w okresie świątecznym. Choinkę miałam i owszem, ale sztuczną. Bez lampek, bo moje rude kocisko z ADHD uwielbia wszelakiej maści kabelki. A kiedy choinka zaczęła przebywać głownie w pozycji horyzontalnej, zrezygnowałam z niej w ogóle.  Ot, uroki posiadania kotów ;-)

W tym roku chcę jednak spróbować z żywą. Niedużą, co by żadnemu nicponiowi z kociej ferajny nie przyszło do głowy urządzanie wspinaczki ;-) W donicy - bo ekologicznie, a drzewko będzie można później wysadzić w ogrodzie rodziców.

Widzi mi się coś w klimacie:

pinterest.com

A na choince:

pinterest.com

Bardzo podobają mi się ozdoby wykonane z tzw. szkła mercury. Stylizowane na stare. Z ciemniejszymi plamkami i miedzianymi uchwytami. Wystarczy powiesić kilka sztuk na świątecznym drzewku by zyskało ono niepowtarzalnego charakteru. I do tego ta gra świateł odbijanych o lustrzanych powierzchni bombek. Po prostu bomba ! ;-)

Takie bombki nie tylko pięknie wyglądają na choince. Same w sobie stanowią niesamowitą dekorację. Zawieszone na prostych białych wstążkach zadadzą szyku każdemu wnętrzu.

pinterest.com


A może 2 w 1 - choinki ze szkła mercury :-) Były dostępne u Dagi - no ale przegapiłam, i to 2 razy. Rozeszły się jak ciepłe bułeczki...

www.houseofideas.de

A Wy czym przystroicie swoje drzewko? :-)

P.S. Ależ wieje!! Za oknem pierwsza zawieja śnieżna tej... jesieni.

Sezon ciasteczkowy oficjalnie uważam za otwarty! :-)

Grudzień u mnie to zawsze okres wzmożonych prac cukierniczych - przede wszystkim to czas wypieku ciasteczek. Z nastaniem adwentu przeglądam sprawdzone przepisy, jak również testuje te nowe coby w świątecznym czasie zaskoczyć bliskich jakimś nowym smakiem. Wczoraj przyszła kolej na maślane ciasteczka z pekanami ze słodką nutą syropu klonowego :-)


Nie mogę już sobie wyobrazić świątecznego czasu bez podgryzania tych niekwestionowanych pyszności. Są niesamowicie aromatyczne. Delikatne. Kruche. Doskonale maślane. No i baaaaardzo orzechowe. Idealne dla mnie! :-)


Przepis pochodzi z jednej z moich ulubionych stron kulinarnych - Bea w kuchni. Znajdziecie tam genialne receptury na słodkości, które zawsze się udają a przy tym nieziemsko smakują :-)
A ciasteczka, które są bohaterem dzisiejszego posta z całą pewnością zadowolą nawet bardzo wymagających koneserów domowych słodkości :-)


Na ok 32-35 ciasteczek potrzebujemy:

• 200 g miękkiego masła
• 100 g cukru
• 2 żółtka
• 3 łyżki syropu klonowego
• 1/2 łyżeczki ekstraktu z wanilii
• ok. 280 g mąki
• 150 g pekanów
• otarta skórka z 1 pomarańczy (można pominąć) - ja pominęłam

Orzechy posiekać.
Masło ubić mikserem aż będzie lekkie i puszyste, stopniowo dodawać cukier i ubijać aż masa będzie dobrze połączona. W małej miseczce lekko rozbełtać żółtka, syrop klonowy i wanilię. Ciągle ubijając, wlać powoli do masy. Następnie dodać orzechy i – stopniowo – mąkę i dobrze wymieszać (ilość dodanej mąki zależy nie tylko od wielkości naszych żółtek, ale i od samego typu i wilgotności użytej mąki, dobrze jest więc dosypywać jej stopniowo, by ciasto nie zrobiło się zbyt suche). Ciasto podzielić na 2 części, lekko spłaszczyć, zawinąć w folię i schłodzić przez min. 2 godziny (wyjąć z lodówki na ok. 10 minut przed planowanym wałkowaniem, by ciasto lekko się ociepliło i łatwiej wałkowało).
Piekarnik rozgrzać do 165º – 170ºC.
Ciasto rozwałkować na grubość 6-7 mm (jeśli ciasto jest dosyć klejące, polecam wałkowanie przez papier lub folię, by nie dosypywać zbyt dużo dodatkowej mąki) i wycinać kółeczka o średnicy ok. 5 cm (lub inne kształty), układać na blasze wyłożonej papierem do pieczenia (jak większość tego typu ciasteczek – możemy schłodzić je jeszcze kilkanaście minut przed samym pieczeniem) i piec około 15 minut, aż będą lekko złote (uważamy, by nie spiec zbytnio ciasteczek).
Wystudzić na kratce i przełożyć do puszek.

I jeszcze kilka uwag:

• jeśli ciasto jest dosyć klejące, radzę wałkować je przez folię spożywczą lub papier do pieczenia, dzięki czemu unikniemy dodatkowego podsypywania ciasta mąką – co wpływa na konsystencję ciasta; również foremki możemy delikatnie ‘maczać’ w mące, dzięki czemu ciasto idealnie się od nich odkleja

• i ostatnia uwaga – najlepiej upiec ciasteczka od razu z podwójnej a nawet potrójnej porcji ;-)

Ciasteczka idealnie smakują z zimnym mlekiem - co zgodnie potwierdzają Zigi i Tito :-)


Mam nadzieję, że zachęciłam Was do wypróbowania przepisu ;-) Naprawdę warto :-)


Tym samym rozpoczynam mini serię ciasteczkowych wpisów.  Mam zamiar podzielić się z Wami jeszcze kilkoma sprawdzonymi przepisami na słodkości, które zawsze się udają a do tego niesamowicie pieszczą podniebienie :-) Kolejny słodki wpis ( a może i dwa ;-) ) już w weekend :-)

A teraz lecę zgarnąć kilka ostatnich (kurczaki, już, tak szybko) ciasteczek i upić kilka łyków ulubionej herbatki :-)
No i dekoracje świąteczne jeszcze czekają...

Do niedługo! :-)